De weersvoorspelling is dat het heet wordt vandaag. 34 graden en dat is meteen te merken bij het vertrek. Onze jas/vest gaat heel snel uit. Na 8 km besluiten we iets te drinken in een albergue en komen daar H uit Nederland tegen. We hebben hem al eens eerder ontmoet op onze weg.

We schuiven bij hem aan en beginnen een gesprek. H. is een sensitief mens en weldra gaan wij weer de diepte in. Geen verborgen agenda’s en maskers waarachter we ons zouden kunnen verschuilen. Een fijn gesprek met een mooi mens. I love the Camino.

Na vele stapkilometers pakken we weer een terras. Het lijkt wel terrashoppen. Ha ha….. Best wel prettig kan ik je vertellen. Na 5 minuten komt de Hongaarse S. aanwandelen en ploft neer bij ons tafeltje. Ik vraag hoe het met haar gaat en zij zegt, niet goed ik ben misselijk. Ik besluit om mijn medicijnen tegen misselijkheid met haar te delen. Ze wordt echter steeds zieker. We halen flessenwater en Dré gaat een taxi voor haar regelen.

We zien een spaanse vader met zijn zoon achter ons zitten die we toevallig 2 dagen geleden hebben ontmoet. Dré weet dat de zoon Engels spreekt en vraagt of hij wil ‘tolken’. Even later wordt S. in de taxi naar een Albergue in het dorp 5 km verderop gebracht. Fijn dat wij haar konden helpen en dat de vader en de zoon op het juiste moment op de juiste plek waren om te ondersteunen.

Dré voelt zich heerlijk en zit zoals hij dat kan zeggen lekker in zijn energie. Hij bevestigd al roepend in het bos dat hij gelukkig is.

’s Avonds eten en praten wij met M. uit E. Zij komt uit een land waarvan je één twee drie niet iemand zou verwachten op de Camino.  M. heeft economie gestudeerd en is journaliste geweest. Geweest, omdat het te gevaarlijk werd door de vergaande censuur in haar land. We krijgen uitleg over de jarenlange structurele ondermijning van de maatschappij door de eigen overheid.  Er is onderwijs, maar dat is uitgehold door een bovenmatige vakantie waardoor de hoeveelheid jaarlijkse lesstof gehalveerd is. Het niveau ervan is laag. Het volk dom en tegelijkertijd tevreden houden met liefdadigheidswerken. Mmm… Ongeveer 1 miljoen jonge mensen verkopen hun handeltje op straat om wat te verdienen. Een potentieel kruitvat.

Haar partner is 2 jaar geleden binnen 6 weken overleden en nu is het schipperen met geld. Wandelingen als de Camino houden haar op de been. Haar avondeten nam ze mee als lunch voor de volgende dag. We besloten spontaan geen dessert te nemen. Heb haar voor het slapen bedankt voor de mogelijkheid om de Camino in weer een ander perspectief te kunnen plaatsen. Al maar dieper en dieper zinken in mijzelf.