Wat ik denk goed te hebben afgesproken is blijkbaar toch niet helemaal goedgegaan bij de B&B in Thiviers. Dus staan wij om 7.30 uur beneden voor een ontbijt. Echter de hele familie ligt nog op één oor. Of verkeerd begrepen of te diep in het glaasje gekeken (die mevrouw dan), want er staan veel lege flessen drank. Ik denk toch het eerste. Dus besluiten wij om het geld voor de overnachting maar neer te leggen en weg te gaan. Verderop nemen we een koffie in een café en eten we ons heerlijke warme croissants op. We gaan voor een korte dag vandaag en dat is fijn om te zien of mijn hakken het goed blijven doen.

Er zijn steeds meer pelgrims op pad die we vaker tegen komen en dat is leuk. Ook zijn er heel veel pelgrims die wij ontmoet hebben weer richting huis, omdat ze korte trajecten lopen of door blessures. Het is wederom een prachtige route door velden met veel rode en soms oranje klaprozen. Ik neem de kleuren helemaal in mij op.

Het valt mij op dat hier ook veel boerenbedrijven zijn net als in de regio’s hiervoor. Het is hier zo mooi. Van Sorges wandelen we naar Periqieux. Bij aankomst in de stad is het heel erg druk met auto’ s. Dat is even wennen en blijkt dat we de drukte niet meer zijn gewend. Maar bij het naderen van het centrum word ik weer emotioneel.

Het is toch geweldig !!!! Helemaal uit Nederland lopen we nu gewoon in de Dordogne. Ik vind het helemaal super. Perigieux is een heel leuk stadje met smalle straatjes en kleine winkeltjes. Jammer dat ik niets extra in mijn rugzak mee wil tillen.

De kathedraal ademt een hele fijne sfeer uit. Je voelt de aanwezige devotie van jaren her. Er is ook een kapel speciaal voor de pelgrims met de beeltenis van St. Jacq.

Als we even later in de middagzon zitten te genieten van een kopje koffie voelen wij ons thuis in deze plaats. Wat het precies is kunnen we niet zeggen, maar het voelt goed.