Na een goed ontbijt in ons pension gaan we vandaag richting Pamplona. Een grote stad in het noorden van Spanje dat onder andere bekend is om zijn jonge mannen die voor een horde stieren uit rennen.

Het is weer een hele mooie route met veel klimpartijen. Je hebt geen routeboekje meer nodig, want alles staat goed aangegeven met gele pijlen en caminobordjes op stenen pilaren. Verdwalen kunnen we niet meer. Tenminste?

Veel pelgrims die nu voor de 3e dag aan het lopen zijn vertellen dat ze erg vermoeid zijn of last hebben van pijntjes. Het komt ons bekend voor. Gelukkig gaat het met ons goed op dit moment.

Onderweg is er een koffietentje waar wij natuurlijk even halt houden om wat cafeïne tot ons te nemen. We genieten er telkens weer van en het lijkt al een gewoonte geworden. Spanje is helemaal in het teken van de camino en de pelgrim. Dat merken we aan het gedrag van de mensen en de hoeveelheid reclameborden langs de route. Iedereen wil een graan meepikken.

Omdat André de ‘traditionele’ route wil wandelen stappen we nog een heuvel op in plaats van de route langs de rivier. Op de heuvel staat een oude romaanse kerk die voor ons wordt open gedaan en waar wij een stempel krijgen als we er om vragen.

Als we in Pamplona bij de Cathedraal arriveren stappen wij de eerste de beste refuge in voordat we de stad gaan verkennen. Het blijkt een goede keuze. Het is er schoon, rustig en goed georganiseerd. Perfect en midden in het centrum. Via internet heb ik gelukkig een schoenmaker gevonden om de hakken onder mijn schoenen te voorzien van profiel. Het is op 5 minuten lopen van onze refuge en nagenoeg langs de route van morgen. Een prettige bijkomstigheid. Als wij geïnstalleerd zijn wandelen we naar de schoenmaker. Hij verteld ons dat ze morgenochtend om 9:30 uur klaar zijn. Gelukkig hebben we bij deze refuge de mogelijkheid om tot 10:00 uur te blijven. Camino ‘toevalligheden’ noemen we dat. Dus helemaal goed en morgen even lekker uitslapen hoop ik.