Bouzais. Een dorp met een hele fijne accommodatie waar pelgrims onderdak kunnen vinden. Telkens is er één vrijwilliger actief om de pelgrims onder andere te verwennen met een heerlijke maaltijd. Zo ook gisterenavond. De bloemkool met bechamelsaus brachten mij, naast een goed gevulde maag, fijne herinneringen uit mijn jeugd op mijn netvlies en in gevoel. Wat vond ik het altijd heerlijk om de pan, waarin mijn moeder de saus had gekookt, met mijn vingers uit te vegen en deze af te likken. Ze liet er soms wat extra saus inzitten.

Maar dat was gisteren. Vandaag trotseren wij de weergoden tijdens een tocht van 23 km. Het regent goed door en de verwachting is dat het voorlopig niet stopt met regenen. C’est la vie zeggen we tegen elkaar en trekken de opgedroogde poncho weer aan.

De poncho. Er zijn diverse type poncho’s te koop. Die van ons biedt ook bescherming aan de rugzak, maar is alleen als het windstil is zelf aan te doen. Gelukkig wandelen wij samen en kunnen elkaar helpen als dat nodig is.

Om je benen tegen de regen te beschermen heb je diverse mogelijkheden. De vertrouwde regenbroek, gamaschen en of chaps. De laatste variant gebruik ikzelf. Het zijn zegmaar de pijpen van een regenbroek die je aan je riem bevestigd. Ideaal voor mij. De lichaamstemperatuur loopt dan minder snel op.

En de temeratuur loopt zeker op als je de hele dag gehuld bent in een poncho. Na verloop van tijd is het onder de poncho flink vochtig geworden door het lichaamvocht wat uit je poriën naar buiten komt. Niet altijd even prettig kan ik je vertellen.

Ons ‘leed’ wordt vandaag samen gedeeld met Patricia. Ook zij heeft overnacht in Bouzais. Het regent dan wel, maar de route is mooi en loopt over asfaltwegen, door het bos, langs akkers en via holle wegen. Koeien kijken ons verdwaasd aan als wij langs wandelen en rennen zelfs met ons mee aan de andere kant van hek. Ook de stier doet gewoon mee. In een dorp waarvan ik de naam kwijt ben probeert Monique of het plaatselijke restaurant open is. En gelukkig, de deur zwaait open en de waardin zwaait enthousiast terug. Het ruikt er heerlijk. Alles is in voorbereiding voor de ‘plat du jour’ die tussen de middag geserveerd gaat worden. Wij nemen koffie met melk en een bijbehorend perentaartje met warme chocoladesaus. Hemels.

Als de voeten opgedroogd zijn stappen wij weer de regen in om onze tocht voort te zetten.