Wat heb ik heerlijk geslapen in een super bed. En dat is fijn, want er staat ons een lange etappe van 32 km op ons te wachten. Bovendien is het warm. De jas blijft uit en de korte broek gaat aan. Heerlijk.

Wat ziet alles er toch prachtig uit met veel zon. Toch heb ik wat bedenkingen over het aantal te maken kilometers van vandaag. Dit uit zich in repgedrag van mij. André merkt dit en wil koffie drinken in Corbigny. Gelukkig maar. Want waarom haasten terwijl er geen reden tot haasten is. Terwijl we aan de koffie zitten, word ik mij hiervan bewust en komt de ontspanning weer terug.. Ohhh lekker. Ben blij dat hij dit heeft doorgezet. Ik ga meteen weer relaxed op stap.

We komen onderweg een Fransman tegen van 28 jaar. We lopen hier een tijdje mee op. Hij vertelt dat hij zijn moeder pas heeft verloren en zijn baan heeft opgezegd i.v.m. de hoeveelheid stress. Dat zijn de redenen voor hem om naar Santiago te gaan lopen. Het is een waardevolle ontmoeting. Ik tel mijn zegeningen en prijs mij gelukkig dat ik mijn beide ouders heb waar ik heel veel van houd. De Fransman heeft een tent bij zich en gaat kamperen . Bon Camino Godier.

Wij gaan door naar de municipal in Saint Révérien. Daar aangekomen zijn er nog vele bekenden,  Kees, Geri en ook nog 2 Duitsers, Sonja en Franz die vanuit Vézelay zijn gestart. En ieder heeft zijn eigen verhaal..

De ‘eigenaar’ van de municipal haalt snel nog even brood voor ons. Wat een service. Buiten eten we in de tuin gezellig met elkaar en drinken een wijntje. Het is super gezellig en even voelt het als God in Frankrijk.