Na een gezellige avond en een pelgrimszegen in Estella, krijgen we van L. een app dat zij haar Camino gaat aanpassen aan de huidige omstandigheden om op tijd in Santiago aan te komen. Dat was wel even een binnenkomer voor mij nadat wij een aantal dagen met elkaar zijn opgelopen. Maar goed, ieder doet hetgeen goed voor hem of haar is.

Voordat we vertrekken gaan we nog even snel naar de bakker en tot onze verrassing staat L. toch nog in real life voor onze neus. Het is een emotioneel afscheid, maar het loslaten gaat steeds beter voor mij. We komen onderweg weer veel andere pelgrims tegen die we eerder gezien hebben en dat blijft leuk.

In een klein ‘kerk’, die op een bijzondere cheometrische manier is gebouwd en waarvan men niet weet waarom, doet Dré de Om-klank. Het klinkt en voelt geweldig. Wisten ze in de middeleeuwen meer over de mogelijkheden om de akoestiek van een gebouw te gebruiken en daarmee bepaalde veranderingen in bewustzijn te creëren?

Er steekt plotseling een frisse wind op en Dré besluit om zijn vest aan te doen en ik mijn jas. Gelukkig hebben we deze niet naar Nederland teruggestuurd. Het blijkt een juiste keus om een extra laag te dragen want het zijn Nederlandse herfst temperaturen. Brrrr….

Wij besluiten om vanavond eens lekker een pension of een hotel te nemen. Even lekker met zijn tweetjes. Dus gaan wij vol goede moet richting het pension. Maar helaas, die is vol. Dan maar een hotel. We vragen naar de prijs voor een kamer en krijgen te horen dat er alleen nog een suite voor slechts € 150,00 beschikbaar is. Normaal gesproken twijfelen we hier al over, maar voor ons op pelgrimstocht gaat dit echt te ver. Dus wordt het toch weer een stapelbedje voor € 8,00 pp. op een kamer met 4 anderen. We kennen ze bijna allemaal, dus een gezellig onthaal. Even een andere mindset haha.