We hebben er weer zin in vandaag. Op naar een bakker in het volgende dorp, want het ontbijt is nogal tegen gevallen. Het is maar 5 km stappen naar Puenta la Reina en dat moet lukken op een kom melk met cornflakes.
Ha, wat is het toch heerlijk om vroeg op pad te gaan. De grond is nog vochtig en het ruikt heerlijk. En dan de stilte……. We genieten volop.
In Puenta la Reina vinden we een bakker waar we ook een kop koffie kunnen drinken. In de vitrine liggen allemaal lekkere dingen en de kleverige koeken die mij eerder zo lekker gesmaakt hebben. Met andere woorden. Het genieten gaat gewoon door. Als de laatste koekkruimels op zijn laten we onze stokken weer neerkomen op de straatstenen van Puenta la Reina. Het klinkt leuk zo tussen de huizen. Tak tak tak…
Aan het einde van de straat zien wij een oude Romaanse kerk die bewoont is door ooievaars en ook nog open is. Het interieur is gelukkig nog basic, wat inhoudt dat er geen overdaad in deze kerk is. Wellicht de reden dat de kerk open is. Ik kan het niet laten en even later klinkt de Om-klank door de kerk. Wat een mooie akoestiek heeft deze ‘klankkast’. Ons lichaam trilt weer heerlijk mee met deze klank die alles in beweging heeft gezet en houdt.
Voor we het weten staan we op de Puenta la Reina, die ook ons weblog siert. De brug is ooit in opdracht van een koning gemaakt, opdat het volk makkelijker de diepe rivier over kon steken. Wat een nobel streven en mooi voorbeeld hoe overvloed gedeeld kan worden ter faveure van de bevolking en daarmee de maatschappij als geheel.
Onderweg lopen we langs een uit de kluiten gewassen moestuin die er perfect bij ligt. De aanblik ervan brengt mij direct terug naar mijn jeugd en mijn vader. Zo had hij het graag gezien denk ik hardop. Hetzelfde gebeurt als we langs een geploegd stuk grond lopen. De kluiten zijn nog te groot om prettig mee te kunnen werken denk ik en het kluiten meppen samen met mijn vader flitst plots langs mijn ‘geestesoog’ voorbij.
Na een paar kilometer staat er een kleine, maar mooie conifeer aan de kant van de weg. Iets trekt mijn aandacht en ik stop om er naar te kijken. Weer moet ik aan mijn vader denken en hoe hij zelf coniferen teelde op een simpele maar effectieve manier.
Ik deel mijn ervaringen met Monique en we lopen verder naar het volgende dorp. Het plan is om daar iets te eten omdat we best wel trek hebben. In het eerste de beste restaurant ploffen we neer en ik bestel koffie, tortilla, brood met kaas en gazpacho. Plots wordt mijn aandacht getrokken naar twee letters in het woord
gazPAcho en tegelijkertijd laten de speakers een mooie aria horen gezongen door Pavarotti. Mijn PA hield van Opera en kon goed (mee)zingen en voor ik het weet vloeien de tranen over mijn wangen en voel ik mijn pap zo dichtbij.
Wat gaat het diep dit keer en wat een liefde voel ik. Zo zit ik ongeveer een kwartier te huilen van de liefde voor en van mijn vader en de pijn van het gemis. Al weer 22 jaar geleden dat hij plotsklaps de overstap naar de andere kant van de sluier maakte, maar de liefde voor elkaar is still strong.
Dré en Mo wandelen naar Santiago 
Dat heb je mooi op het Blog gezet……..weet wat je bedoeld…..ik pik nu ook een traantje weg
en niet te veel van die zoete taartjes eten……grapje die zijn idd heerlijk….Dikke kus voor jullie
beide van ons
LikeLike
Weet wat je bedoeld……..ik prik nu een traantje weg….mooie omgeving en mooie foto’s
…..niet teveel van die zoete taartjes eten…grapje ze zijn idd heerlijk.
Dikke kus van ons
LikeLike
Wat zijn er toch een mooie aanwijzingen, ook echt voelen dat hij mee loopt, je gedachten waren er niet voor niets. Ik vind trouwens jullie foto van de brug mooier als op het blog, de gewelven zijn helemaal rond als spiegeling, prachtig!
LikeLike
Mooi Andre.. De energie van je vader is bij jullie samen. Ik denk dat hij jullie kracht geeft voor de km’s die jullie nog moeten gaan. Vandaar de regenboog.
LikeLike
Mooi en kostbaar deze momenten, geschenken! Dank je voor het delen hiervan.
Elisabeth
LikeLike
kan alleen maar zeggen…. wat mooi
LikeLike
De Camino is een en al MYSTERIE Toevalligheden bestaan niet op de CAMINO
Je intense gevoelens prachtig verwoord
Ervaringen en indrukken voor je hele verdere leven
GENIET met volle teugen
Met pelgrimsgroeten
Jan Stevens
LikeLike
Ahaa, nu snappen wij het!!!!! Jullie lopen niet alleen op inzet, karakter, volharding, training, conditie, etc, etc maar, gezien de vitrine van een klein bakkertje zo’n 2000 km van hier, vooral op suikers, koolhydraten, cholesterol verhogers, vetten etc. HiHi, zo kunnen wij het ook wel hoor!!!!!!
Houdt vol he en wij volgen jullie met veel interesse en plezier.
Geroetjes Ida en Henk
LikeLike
Hi Andre en Monique,
In gedachten loop ik met julie mee. Dit moet een ervaring zijn voor jullie om nooit te vergeten. Ik geniet van jullie verhalen, wens en bid voor jullie, dat deze tocht julie brengt wat jullie zoeken. Bedankt voor jullie mooie berichten. Groetjes Petra
LikeLike
Wat een mooie omschrijving van je gevoelens en herinneringen aan je pa, toevallig vandaag zou mijn vader 110 jaar oud zijn geworden, en hij komt dikwijls in mijn gedachten zoals nu op zijnverjaardag
LikeLike
Dit is liefde,jij voor je vader, ik voor André en mijn moeder….en voor alle anderen die we missen…..wat mooi dat je dit zo voelt.
LikeLike
WOW lieverds…wat mooi allemaal…
En wat zien jullie er fantastisch uit!!!
LikeLike
Er zijn daar teveel lekkere bakkertjes!
En fijn zulke momenten met je vader, André en mooi dat je dit met Mo kan delen. ❤
LikeLike